Πιρούνι με μιαν άλλη ματιά...

Στο συρτάρι υπήρχε πάντα ένα πιρούνι το οποίο αν και ήταν "vintage" ποτέ δεν το χρησιμοποιούσαμε λόγω της ξεχωριστής του ομορφιάς. Προτιμούσαμε να το έχουμε εκεί προφυλαγμένο παρά να το χρησιμοποιούμε. Ήταν πάντα στην αφάνεια σχεδόν ξεχασμένο. Όμως ένα αντικείμενο χάνει την αξία του αν δεν χρησιμοποιείται, δεν συμφωνείτε;

Γι' αυτό το λόγο αποφάσισα να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία που θα το μεταφόρφωνε σε κάτι διαφορετικό αλλά και χρήσιμο. Έπρεπε να του αναδείξω την ομορφιά του και την χαμένη του αξία. Έτσι αποφάσισα να το μετατρέψω σε stand υπενθυμίσεων.

Ήταν μια εύκολη διαδικασία, αφού το το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να λυγίσω με μια τανάλια τις δύο από τις τέσσερις μύτες του ώστε να μπορεί να σταθεί όρθιο! Εγώ επέλεξα να λύγίσω τις δύο εξωτερικές μύτες, αλλά εσείς μπορείτε να λυγίσετε τις δύο εσωτερικές ή ακόμα και κάθε μύτη εναλλάξ. Τελος για να μπορεί να σταθεί το χαρτάκι υπενθύμισης όρθιο στο πάνω μέρος αρκεί ένα μαγνητάκι, όπως βλέπετε παρακάτω.

Μου αρέσει πολύ όταν επαναχρησιμοποιώ αντικείμενα δίνοντας τους μια διαφορετική χρηστικότητα. Εσείς πότε θα αναδείξετε αυτό το αντικείμενο που έχετε καταχωνιασμένο σε καποιο ντουλάπι ή συρτάτι και δεν θυμάστε καν ότι υπάρχει;

Θήκη για ρεσώ από κορμούς ελάτων

Τα Χριστούγεννα είχαμε πάει στην πλατεία για να δούμε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και να μπούμε στο πνεύμα των ημερών. Εκεί υπήρχαν δεκάδες ελατάκια προς πώληση. Φυσικά και δεν τα προτιμάμε λόγω οικολογικής συνείδησης. Παρόλ' αυτά τριγύρω ήταν παρατημένα μικρά κομμένα κομμάτια από τους κορμούς των ελάτων. Βλέποντας τα μου ήρθε η παρακάτω ιδέα για τέχνη.

Σκέφτηκα να πάρω τους κομμένους κορμούς, που θα πετάγονταν στα σκουπίδια έτσι κι αλλιώς, και να τους επαναχρησιμοποιοήσω με πιο δημιουργικό τρόπο, φτιάχνοντας όμορφες θήκες για ρεσώ!

Οι κορμοί ήταν ακριβώς κομμένοι στο μέγεθος που ήθελα. Το μονο που έπρεπε να κάνω ήταν να ξύσω τη μια πλευρά του κορμού, στο κέντρο, με περίμετρο όση η περίμετρος του ρεσώ.

Ύστερα έξυσα τις δύο πλευρές του κορμού με γυαλόχαρτο ώστε να είναι λείες. Έτσι βάζοντας το ρεσώ στη μέση, η θήκη μοιάζει σαν να είναι αγορασμένη από μαγαζί.

Οπότε του χρόνου τα Χριστούγεννα που θα δείτε τέτοιους κομμένους κορμούς πεσμένους, μη διστάσετε να τους πάρετε για να τους μετατρέψετε σε κάτι χρήσιμο και δημιουργικό.
Καλή Πρωτοχρονιά.

Δώσ' του μια δεύτερη ευκαιρία!

Την άνοιξη είχα βρεί μια μικρή παιδική καρέκλα δίπλα στον κάδο ανακύκλωσης της γειτονιάς μου. Μου φάνηκε όμορφη και αποφάσισα να την πάρω μαζί μου για να της δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Άλλωστε όλοι μας δεν αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία!! Έτσι τώρα που είμαι σε διακοπές βρήκα την ευκαιρία για να την αναμορφώσω. Το αποτέλεσμα είναι το παρακάτω:

Όταν την είχα πρωτοβρεί ήταν ξεβαμένη και σπασμένη.

Επίσης είχε και απομεινάρια από τσιμέντο πάνω της και γενικά βρισκόταν σε άθλια κατάσταση.

Στην αρχή την έτριψα να φύγουν τα τσιμέντα από πάνω της αλλά και να την προετοιμάσω για βάψιμο. Στόκαρα όπου χρειαζόταν. Για να αντικαταστήσω τα ξύλα που της έλειπαν χρησιμοποίησα διάφορα ξύλα που είχα απο παλιά, τα οποία κάρφωσα πάνω στη βάση της καρέκλας.

Ήταν σε διαφορετικό χρώμα το καθένα αλλά με λίγο τρίψιμο θα ήταν έτοιμα για να ξαναβαφούν.

Από παλιότερες κατασκευές μου είχαν μείνει τρία χρώματα μπογιές: κόκκινο, κίτρινο και ανοιχτό πράσινο. Ακολουθώντας το χρωματικό μοτίβο των ξύλων που πρόσθεσα, ξεκίνησα να βάφω το πρώτο ξύλο από μπροστά σε κόκκινο χρώμα, το αμέσως επόμενο από μέσα σε κίτρινο χρώμα και το επόμενο πιο μέσα σε ανοιχτό πράσινο χρώμα. Συνέχισα με την ίδια σειρά και στα επόμενα ξύλα στη βάση και την πλάτη της καρέκλας. Το υπόλοιπο μέρος την καρέκλας το έβαψα σε κόκκινο χρώμα, εκτός από τα δύο μπροστινά πόδια της καρέκλας που τα έβαψα σε κίτρινο και ανοιχτό πράσινο.

Πιστεύω ότι το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό κι άξιζε τον κόπο. Εσείς σε ποιο αντικείμενο θα δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία; Καλό καλοκαίρι και καλά μπάνια...

Μετατροπή πήλινου σκεύους σε γλάστρα

Σε γνωστή αλυσίδα super markets είδα να πουλιούνται γλαστράκια με καλαγχόη σε διαφορετικά χρώματα προς ένα ευρώ το ένα. Αμέσως άδραξα την ευκαιρία και αγόρασα τρία από αυτά, μιας και είχα στο μυαλό μου που ήθελα να τα μεταφυτεύσω. Από καιρό μου είχε μείνει ένα πήλινο σκεύος από γιαούρτι και ήθελα να το κάνω γλάστρα εσωτερικού χώρου με όμορφα φυτά. Έτσι κατάφερα να φτιάξω την παρακάτω σύνθεση.

Τα τρία διαφορετικά χρώματα από το παχύφυτο καλαγχόη που αγόρασα είναι τα παρακάτω.

Το πήλινο σκεύος περιείχε γιαούρτι αλλά το κράτησα γιατί είχε ανάγλυφο γύρω του μια σειρά από μαίανδρους.Θα μπορούσα να το κάνω κατευθείαν γλάστρα αλλά ήθελα με ένα τρόπο να τονήσω τους μαίανδρους του. Ο μαίανδρος είναι ένα αρχαιοελληνικό σύμβολο που χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα για τη διακόσμηση των κτηρίων, αγγείων και υφασμάτων. Η προέλευση του προέρχεται από τον ποταμό Μαίανδρο στην Μικρά Ασία που σχηματίζει ελικοειδή πορεία.

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίξω τρύπες από κάτω με ένα τρυπάνι για να στραγγίζει όπως όλες οι γλάστρες.

Για να τονήσω την σειρά με τους μαίανδρους αποφάσισα να τους βάψω με κόκκινο χρώμα, ενώ το υπόλοιπο σκεύος με πράσινο χρώμα. Ευτυχώς είχα δύο σπρέϊ με τα αντίστοιχα χρώματα και ήταν ότι έπρεπε για το σκοπό μου. Πριν βάψω με πράσινο χρώμα την γλάστρα, πέρασα με κολλητική ταινία τη σειρά με τους μαίανδρους όπως παρακάτω

Ψέκασα τη γλάστρα με το πράσινο σπρέϊ και το αποτέλεσμα ήταν το εξής

Αφού το άφησα να στεγνώσει, πέρασα με κολλητική ταινία το πράσινο μέρος της γλάστρας και ψέκασα τους μαίανδρους με το κόκκινο σπρέϊ. Έτσι όταν στέγνωσε κι αυτό, γέμισα με χώμα την γλάστρα και μεταφύτευσα τα τρία παχύφυτα της καλαγχόης.
Πιστεύω η αντίθεση είναι εμφανής και το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο!

Για ακόμη μια φορά σας έδειξα ότι με καθημερινά αντικείμενα που συνήθως τα πετάμε, μπορούμε να φτιάξουμε όμορφα πράγματα και να γλυτώσουμε και χρήματα. Το μόνο όριο είναι η φαντασία μας.

Πορτατίφ με ντεκουπάζ

Κατα τη διάρκεια των Χριστουγεννιάτικων διακοπών μου είχα χρόνο και διάθεση να φτιάξω ακόμη ένα πορτατίφ (δες το προηγούμενο εδώ). Ήταν για τη γυναίκα μου αυτή τη φορά. Βλέπετε είχα ακόμη ένα καλώδιο από πορτατίφ ΙΚΕΑ κι ήθελα να το χρησιμοποιήσω δημιουργικά αντί το να το πετάξω. Οι μόνες προδιαγραφές ήταν το πορτατίφ να έχει μια επίπεδη επιφάνεια ώστε η γυναίκα μου να μπορεί να εφαρμόσει την τεχνική του ντεκουπάζ. Το αποτέλεσμα είναι το εξής:

Στην αρχή χρειάστηκα δυο κομμάτια ξύλο όπου θα στερέωνα την επιφάνεια για το ντεκουπάζ. Οπότε και κόλλησα το ένα με το άλλο σε σχήμα Γ, όπως φαίνεται παρακάτω.

Η ιδέα ήταν να κολλήσω θαλασσόξυλα γύρω γύρω για να το κλείσω σαν κουτί. Πριν κάνω αυτό όμως έπρεπε να φτιάξω μια βάση στο κέντρο για να στερεώσω την υποδοχή της λάμπας από το καλώδιο. Ευτυχώς στον σωρό από τα γυαλόξυλα μου βρήκα ένα μικρό καλάμι, το οποίο το χρησιμοποίησα σαν βάση. Του άνοιξα και μια χαραμάδα για να περάσει και το καλώδιο από κάτω.

Τώρα ήμουν έτοιμος να κολλήσω ίσια, όσο γίνεται, θαλλασόξυλα γύρω γύρω για να το κλείσω.

Πριν ολοκληρώσω και την πίσω πλευρά του πορτατίφ, κόλλησα την υποδοχή της λάμπας πάνω στο καλάμι και πέρασα το καλώδιο από την χαραμάδα.

Από πάνω κόλλησα ένα χαρτόνι, όχι πολύ χοντρό, που θα χρησιμοποιούνταν σαν βάση για να κολλήσω το καπέλο του πορτατίφ. Έβαλα επίτηδες άσπρο χαρτόνι για να αντανακλά το φώς της λάμπας και να φωτίζει περισσότερο.

Μετά από αυτό ήμουν έτοιμος να κολλήσω το καπέλο. Το τελικό στάδιο το ολοκλήρωσε η γυναίκα μου βάφοντας την ξύλινη επιφάνεια με χρυσό ακριλικό χρώμα. Οπότε εφαρμόζοντας την τεχνική του ντεκουπάζ δημιούργησε ένα όμορφο άνθος πάνω στη λεία επιφάνεια.

Το αποτέλεσμα πιστεύω είναι πολύ όμορφο. Μου αρέσει ιδιαίτερα ο συνδυασμός της επιφάνειας με το ντεκουπάζ που βγάζει μια γαλήνη και η αγριάδα της φύσης από τα θαλασσόξυλα.

To πορτατίφ με το ντεκουπάζ στο κομοδίνο στο υπνοδωμάτιο