Τεχνική της παλαίωσης με χρώμα κιμωλίας

Μετά από πέντε χρόνια απουσίας μου, επιστρέφω δυναμικά με την μεταποίηση ενός ξύλινου γραφείου με τη χρήση χρώματος κιμωλίας. 

Το γραφείο το είχαν αφήσει δίπλα σε κάδο ανακύκλωσης και ήταν ένα συνηθισμένο έπιπλο βαμμένο με βερνίκι.

Η πάνω πλευρά του ήταν σε άσχημη κατάσταση με χαρακιές, καψίματα και μπογιές.

 

Επίσης και η πίσω πλευρά του δεν ήταν σε καλύτερη κατάσταση, με το ξύλινο πλαίσιο να είναι στραβό και σάπιο.

Οπότε έπιασα αμέσως δουλειά. Άρχισα το τρίψιμο σε όλο το έπιπλο και ειδικά με τριβείο στο πάνω μέρος για να φύγει η ασχήμια του ταλαιπωρημένου έπιπλου.

Στο πίσω μέρος ξεκόλλησα το ξύλινο πλαίσιο και το αντικατέστησα με ένα καινούριο.

Μετά το ολικό καθάρισμα είχε έρθει η ώρα να εφαρμόσω την τεχνική της παλαίωσης με το χρώμα κιμωλίας. 

Επειδή θα πήγαινα το έπιπλο στο χωριό ήθελα να χρησιμοποιήσω το χρώμα κρεμ που ταιριάζει σε παραθαλάσσια μέρη. Τελικά με κέρδισε το χρώμα πράσινο της μέντας σε σπρέι γιατί είναι ένα φρέσκο χρώμα με ρουστίκ διάθεση.

Μπορώ να πω ότι όλη η διαδικασία ήταν απολαυστική και το αποτέλεσμα όμορφο. Η τεχνική της παλαίωσης περιελάμβανε ελαφρύ τρίψιμο με γυαλόχαρτο στις γωνίες και στα σημεία που είναι εκτεθειμένα ώστε το γραφείο να αποκτήσει βιντάζ όψη. Του έβαλα και δύο μπρούτζινα χερούλια που είχα από άλλο έπιπλο και ιδού το αποτέλεσμα.

Ο τοίχος με τον χρυσό καθρέπτη του ταιριάζει απόλυτα, δεν νομίζετε;

Θα χρησιμοποίησω χρώμα κιμωλίας και στο μέλλον τώρα που το έμαθα!

Αναπαλαίωση δεύτερου μπαούλου

Οι πέντε μήνες απουσίας μου με έκαναν να ασχοληθώ με την αναπαλαίωση ενός δεύτερου μπαούλου που βρήκα. Αυτό το μπαούλο μπορεί να ήταν μεγαλύτερο αλλά ήταν κι αυτό σε άσχημη κατάσταση όπως και το προηγούμενο.

Έτσι αποφάσισα να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία!

Αφού το έτριψα με το τριβείο και το καθάρισα, αποφάσισα να μην το βάψω με χρώμα αλλά να το περάσω με βερνίκι για να τονίσω τον ρουστίκ χαρακτήρα του. Πρώτα όμως το πέρασα με απολυμαντικό υγρό για το σαράκι κι άλλα ζωύφια γιατί το κακόμοιρο είχε φαγωθεί σε αρκετά σημεία.
Οπότε το αποτέλεσμα είναι όπως φαίνεται παρακάτω:

Τέλος για να ταιριάζει σε μια άλλη εποχή του παρελθόντος το στόλισα με ένα καρεδάκι και του έβαλα κι ένα βιντάζ τηλέφωνο απο πάνω για διακοσμεί όμορφα μια γωνιά στο σπίτι στο χωριό.

Τώρα δεν χορταίνω να το κοιτάζω και να το καμαρώνω όταν κάθομαι και πίνω το καφεδάκι μου.

Ένας καθρέπτης για την Άνοιξη - Driftwood mirror for sale

Για να γιορτάσω τον ερχομό της Άνοιξης αλλά και να επισπεύσω το καλοκαίρι έστω και νοητά, ολοκλήρωσα ένα στρογγυλό καθρέπτη τον οποίο έχω διακοσμήσει με τα αγαπημένα μου θαλασσόξυλα.

Αφού είχα βρει τη βάση, ξεκίνησα να κολλάω στρόγγυλα γυαλόξυλα περιμετρικά του κυκλικού πλαισίου. Αυτό ήταν το εξωτερικό σύνορο του καθρέπτη μου.

 Έπειτα κόλλησα άλλα θαλασσόξυλα εσωτερικά και κάλυψα και την περίμετρο του καθρέπτη.

Τέλος τα κενά που είχαν μείνει, τα κάλυψα με άλλα γυαλόξυλα από πάνω, δίνοντας έτσι και μια τρισδιάσταση εμφάνιση στον καθρέπτη μου. Και ιδού το αποτέλεσμα κάτω από άλλο φωτισμό.

Ο καθρέπτης έχει διάμετρο 35 εκατοστά και είναι διαθέσιμος προς πώληση.
Όποιος/α ενδιαφέρεται να τον αγοράσει, παρακαλώ να επικοινωνήσει μαζί μου στο email μου. Ευχαριστώ.

The diameter of the driftwood mirror is 35 cm.
If you are interested in buying it, please contact me at my email.
Thank you.

Το χρυσό μπαούλο...χωρίς θησαυρό!!

Λέγεται ότι κάποια αντικείμενα σε επιλέγουν, δεν τα επιλέγεις εσύ. Κάπως έτσι έγινε πιστεύω και με το μπαούλο που βρήκα δίπλα σε ένα κάδο ανακύκλωσης. Μόλις το είδα αμέσως γυάλισε το μάτι μου και σκέφτηκα να το αναδείξω δίνοντας του μια δεύτερη ευκαιρία. Σαν να ήταν "γραπτό" να βρεί εμένα για να του ξαναδώσω πίσω την παλιά του χρησιμότητα και αξία.

Η αλήθεια είναι ότι όταν βρήκα το μπαούλο ήταν στα κακά του τα χάλια. Παρατημένο μέσα στη σκόνη

Ακόμα και στο εσωτερικό του ήταν εγκαταλελειμμένο. Η ταπετσαρία του είχε ξεκολλήσει, τα ξύλινα τοιχώματα του ήταν φαγωμένα από σαράκι, και είχε υγρασία.

Μετά από όλα αυτά έπιασα αμέσως δουλειά. Το έπλυνα εξωτερικά από τη σκόνη και ξεκόλλησα την ταπετσαρία με υγρό σφουγγάρι. Αφού το άφησα να στεγνώσει, πέρασα το εσωτερικό του με ειδικό βερνίκι για να σκοτώσει το σαράκι ή οτιδήποτε ζωύφιο του έτρωγε τα σωθικά του. Έτσι έγινε κούκλα

Τώρα ήρθε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων...πως να το μεταμορφώσω με τον καλύτερο τρόπο. Ήθελα να το αναδείξω σε ενα πολύ όμορφο έργο τέχνης μετα από την τόση ταλαιπωρία που είχε υποστεί. Ποιος ξέρει τι εμπορεύματα είχε φιλοξενήσει στο εσωτερικό του για αποθήκευση και τι διαδρομές είχε κάνει για την μεταφορά πολύτιμων πραγμάτων σε παλαιότερες εποχές. Δεν ήξερα καν την ηλικία του, αλλά αυτό δεν με εμπόδισε στην απόφαση μου να το βάψω με χρυσό χρώμα εξωτερικά και να το καλύψω με κόκκινο χαρτόνι, σαν τσόχα, στο εσωτερικό του. Έτσι όπως αρμόζει σε ένα βασιλικό πλουμιστό μπαούλο για την αποθήκευση του πολύτιμου θησαυρού!

Αγόρασα το κόκκινο χαρτόνι, σαν τσόχα, απο ένα μαγαζί για χόμπυ και το έκοψα σε κομμάτια με διαστάσεις όσο η κάθε πλευρά του εσωτερικού του μπαούλου. Έτσι ήμουν έτοιμος να τα κολλήσω όλα μαζί με την ξυλόκολλα που είχα

Ευτυχώς το εξωτερικό μέρος του μπαούλου το είχαν περάσει με αστάρι κι έτσι δεν είχε σκουριάσει. Οπότε το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να το βάψω με σπρέϋ ακριλικής μπογιάς χρυσού χρώματος. Αφού το πέρασα μερικά χεράκια ιδού το αποτέλεσμα

Και το εσωτερικό του...

Από μιαν άλλη οπτική γωνία

Έχω εντυπωσιαστεί από το αποτέλεσμα κι εγώ ο ίδιος.
Πιστεύω ότι η αφοσίωση και η προσπάθεια μου να αναδείξω το ταπεινό μπαούλο με τον καλύτερο τρόπο δεν πήγαν χαμένες! Αρκεί τώρα να βρεθεί ο θησαυρός για να γεμίσει το περιεχόμενο του!!

Πιρούνι με μιαν άλλη ματιά...

Στο συρτάρι υπήρχε πάντα ένα πιρούνι το οποίο αν και ήταν "vintage" ποτέ δεν το χρησιμοποιούσαμε λόγω της ξεχωριστής του ομορφιάς. Προτιμούσαμε να το έχουμε εκεί προφυλαγμένο παρά να το χρησιμοποιούμε. Ήταν πάντα στην αφάνεια σχεδόν ξεχασμένο. Όμως ένα αντικείμενο χάνει την αξία του αν δεν χρησιμοποιείται, δεν συμφωνείτε;

Γι' αυτό το λόγο αποφάσισα να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία που θα το μεταφόρφωνε σε κάτι διαφορετικό αλλά και χρήσιμο. Έπρεπε να του αναδείξω την ομορφιά του και την χαμένη του αξία. Έτσι αποφάσισα να το μετατρέψω σε stand υπενθυμίσεων.

Ήταν μια εύκολη διαδικασία, αφού το το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να λυγίσω με μια τανάλια τις δύο από τις τέσσερις μύτες του ώστε να μπορεί να σταθεί όρθιο! Εγώ επέλεξα να λύγίσω τις δύο εξωτερικές μύτες, αλλά εσείς μπορείτε να λυγίσετε τις δύο εσωτερικές ή ακόμα και κάθε μύτη εναλλάξ. Τελος για να μπορεί να σταθεί το χαρτάκι υπενθύμισης όρθιο στο πάνω μέρος αρκεί ένα μαγνητάκι, όπως βλέπετε παρακάτω.

Μου αρέσει πολύ όταν επαναχρησιμοποιώ αντικείμενα δίνοντας τους μια διαφορετική χρηστικότητα. Εσείς πότε θα αναδείξετε αυτό το αντικείμενο που έχετε καταχωνιασμένο σε καποιο ντουλάπι ή συρτάτι και δεν θυμάστε καν ότι υπάρχει;